Ben sana demedim mi Nermin? Bu kýz beni sevmez diye, Ayaklarý yere basmýyor cancaðýzým. Altýna bulasam kalbimi yapsam kolye, Versem sevda kakmalý kutuda, O ak boynuna takmaz bile.
Ben sana demedim mi Nermin? Gözü yükseklerde bu kýzýn, Son model arabalarýn deri koltuklarýnda, Sevda hikâye, anlamý yok ki aþkýn. Tutturmuþ bir türkü, zengin bir koca, Yeter ki olsun cebinde mangýrýn.
Ben sana demedim mi Nermin? Sosyete bu kýz bakmaz bile bize, Yanýna varýnca köylü kýzý sanýrsýn. Çýkamaz öyle güne, güneþe, Koruma deðeri yüksek olsun paranýn, Kremler alsýnda, yoðurt gibi sürsün yüze,
Ben sana demedim mi Nermin? Kat, yat, yazlýk müptelasý hatun. Ben kimim ki onun yanýnda, Verilmiþ doðruluðun kararýyla notun, Köylü olmam sebepmiþ sýnýfta kalmama. O kadar anlatýyorum da anlamýyorsun.
Ben sana demedim mi Nermin? En yakýný dedi, “Sen birkaç numara küçüksün.” “Yahu aksine fazlam var eksiðim yok” dedim. “Saçlarýn aðarmýþ” dedi, “sen büyüksün.” “Ne diyorsun” dedim “yaþ yok aramýzda,” “Kýzla ayný yaþtayýz, ayný tevellüdüm.”
Ben sana demedim mi Nermin? Doðru olsa da özüm bu cihanda, Dinlemez benim oldukça sözüm, Çýkmaz uzanan dikenli sevda yolum. Ben basit bir insaným, köylüyüm. Bu kýz artiz mektebinden mezun
Ben sana demedim mi Nermin? Daha ilk karþýlaþmamýzda sordu. “Ne malýn var, araban var mý?” diye “Kalbim var” dedim, “sattým arabamý,” Yalan söylemedim vallahi. Satýlan at arabasý, o da marka sormadý.
Ben sana demedim mi Nermin? Bu sevda beni benden eder diye, Kýz rengârenk, en sevdiði kýrmýzý, Ne güzel oluyor giyince bir görsen. Nasýl adamýþým, nasýl sevmiþim bu kýzý? Ýstese canýmý verirdim düþünmeden.
Ben sana demedim mi Nermin? En iyisi vurup aþkýmýzý alnýndan, Kalbimizin derinine gömmeli bu sevdayý, Gitmeli bu þehirden hayalini alýp yanýma, Görmeden edemiyorum, nefesim kesiliyor. Böyle giderse de bu aþk kast eder canýma
BAKÝ EVKARALI Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.