Aşk Kimse

Ne Akdeniz ne de Boðaz
Samanlýk mý seyran olmaz
Ýðnedir saman içinde
Arayan bilir bulamaz
Bulan da aþký aramaz



Benimkisi karýncanýn bir file
Aþkýdýr efendim bilmez aþk kimse
Aþk dediysem gönül gelmesin dile
Maþuk sarýmsak yer ölmez aþk kimse

Tufaný yaþayan aþka yanaþmaz
Çölü gören merhametle oynaþmaz
Bakarlarý çoktur lakin kaynaþmaz
Manda çamur sever gülmez aþk kimse

Derler elbet kemiði yok söz eder
Parfüm sürmüþ sinek bana göz eder
Bir kuyruk sallasan pireden keder
Zürafayý yoldan çelmez aþk kimse

Ne fanilik ebedilik peþinde
Can dediðin deliliðin iþinde
Kaynýyorsa bir tarhana aþýnda
Kur’ekmeðe aðýz silmez aþk kimse

Þairler filozof olmuþ diyorum
Ruh ehli gerçeði bulmuþ diyorum
Ben sana sen bana çulmuþ diyorum
Tanrýya aþk için gelmez aþk kimse

Evvel idi kalp çarparken lügatte
Daldým kaç sevdaya göz vaziyette
Ýmdi gün kutludur baþ afiyette
Bir kalbi ikiye bölmez aþk kimse

Gencin heyecaný olur meþk ister
Olgunlar giriftar eyler köþk ister
Dünyeviyim ne sanýrsýn aþk ister
Aþk meydan gezerken yelmez aþk kimse

Sosyal Medyada Paylaşın: