BİR ZAMAN (Kırık Sevda) (705)

BÝR ZAMAN (Kýrýk Sevda) (705)

Özü saðlam yüzü güleç hoþ sohbet.
Bir çýlgýn kýz tanýmýþtým bir zaman.
Caným diyen sözleriydi muhabbet.
Sevmiþ idim inanmýþtým bir zaman.

Aþýrýrdým yücelerden bendimden.
Ne var ne yok verir idim kendimden.
O bir candý yüreðimdi indimden.
Uykulardan uyanmýþtým bir zaman.

Tadýný al yaþa derdi, her anýn.
Umutlu bir sesle gülen yüz onun.
Yüreðimsin cansýn diyen söz onun.
Denenmiþtim sýnanmýþtým bir zaman

Bilemedim ne diyeyim sevmiþim.
Söylemiþim sevdiðimi demiþim.
Cananým o, yarim diye bilmiþim.
Nehir olup çavlanmýþtým bir zaman.

Daðlar gibi uzak kaldýk þimdi biz.
Karþýlýklý tuzak olduk þimdi biz.
Ayrýlýða gönül koyduk þimdi biz.
Ardý sýra aðlanmýþtým bir zaman.

Kýrýk sevda olmuþ þimdi aþkýmýz.
Boþa çýkýp solmuþ þimdi aþkýmýz.
Hüzünlerle dolmuþ þimdi þarkýmýz.
Peþinde çok dolanmýþtým bir zaman

Yazýk oldu bunca geçen zamana.
Her ne kadar düþtüysek de amana.
He mi gönül he mi kalple tam ona.
Mutlulukla baðlanmýþtým bir zaman.

Zayi Ozan tükendik der durum bu.
Bitmese de hal vaziyet yorum bu.
Ayrýlýða düþmek neden, sorum bu.
Halbuki çok kýskanmýþtým bir zaman.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ordu, 08/07/2020 Çarþamba
Yayýn : 10/07/2020 Cuma
www.edebiyatdefteri.com/siir/1311947/

Sosyal Medyada Paylaşın: