GİDİŞİNE

Gitme dedim.
Gittin…

Sensizliðe durdu zaman
Þimdi saat hep on dokuz.
Güneþ, kýzýl bir akþama gebe
Sensizlik sancýsýna hazýrlanýyor ay.
Ben öylece bakýyorum ardýndan…
Bir bilsen sabahlar nasýl özleyecek seni,
Gündüzler nasýl bekleyecek, bir anlasan.
Ama boþuna…
Artýk saat hep on dokuz.
Ne sabah olacak gözlerinde,
Ne de ellerinde gündüz.
Dilimde hep o yalvarýþ;
Gitme, gitme, gitme…
Gittin.
………

Etme dedim.
Ettin…

Sensizlik hücresinde, sürgündeyim þimdi.
Ve katil sensin oysa,
Altý yaþýnda bir çocuðun,
Altý yýllýk bir sevdanýn ecelisin sen.
Ölüm kustun üstümüze ansýzýn.
Beþ güneþi bir akþamda öldürdün
Boynu bükük koydun, nazlý akþam kýzýllýðýmý.
Yarým bir Salý’ya kazdým terkedilmiþliði,
Umudumu kervan geçmez bir kuyuya hapsettim.
Suçumu haykýrdým bu ayrýlýða,
Hep saat on dokuzda kalakaldým öylece…
Gözümde sadece o bakýþ;
Etme, etme, etme…
Ettin.
GÝTTÝN.

N. KARAALÝOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: