GÜNEŞ SANCILI DOĞAR BİZİM ORALAR DA..

GÜNEÞ SANCILI DOÐAR BÝZÝM ORALAR DA..

Bir kamyon gelip geçiyor zihnimden,
kelimeler eziliyor, cümlelerim çaresiz,
çýrpýnýyor duygularým.
Yetim kalmýþ düþüncelerime bir ekleme yapamadan,
pembe düþlerin siyaha dönüþüyor.
Güneþ sancýlý doðar bizim oralarda;
her sabah harçlý sefere çýkar gibi olur yüreðim
Kapandý kapýlar sanki sonsuza dek,
sessiz bir gemi yol alýyor bu limandan
Yalnýzlýðýn son duraðý,
karanlýðýn ise ebedileþtiði..
Derdim zaman deðil ki benim,
bu seferlik en azýndan.
Yaþamak istediklerimizi yaþayamadýktan sonra,
kurduðumuz hayalleri gerçekleþtiremedikten sonra
ve bi de sanki önümüz garantili yolmuþ gibi
sürekli erteliyoruz, sürekli gömüyoruz ya düþlerimizi.
Mantýk yok, mantýk aramýyorum
ama yorgunluðum da gizlenemez durumda
Ýnsan bu hayata kaç defa geliyor?
Hem benim hayatýmdan kime ne?
Sormak isteyipte soramadýðýmýz onca sorular diziliyorlar dilime,
peltekleþiyor sýralayamýyorum ve yan yana gelmiyor hiçbir þey.
Hayatý yaþamanýn varsa bir bedeli,
bu bedeli de kiþi kendisi ödüyorsa,
hesap vermekte neyin nesi.
Sustum, sustum, yine sustum.
Kýzgýným ama caným hiç kavga yapmak istemiyor.
O kadar yorgun ki dilim,
dudaklarým kelimelere dokunmadýlar bile
Gündüz Yavuz.

Sosyal Medyada Paylaşın: