Gözlerim yine nemli bu gün,yine hüzünlü Bir perde açýlýyor anýlardan aðýr aðýr Bir yerde baþlýyor çekilmez özlemlerim Kimseler bilmesin isterdim ezikliðimi Ve bilmesin isterim þarkýlara olan tutkunluðumu Ellerimde resimler ; bakýp bakýp kahroluyorum.
Bir efkar dolanýr dolar yüreðime Ateþten türküler yakar yakar beni Uzak anýlar yaklaþtýkça gün boyu gözlerime Ben yine isimsiz bir kentteyim, kimsesizim. Gözlerimde Nisan yaðmurlarý baþladý,içim kýrýk ! Karanlýklara tutsak bir prangalý gibiyim.
Bir yerde bitiyor içimin hicran þarkýlarý Bir yerde yeniden baþlýyor melodilerin acý dolu sesi Akþamýn þu hüzün vaktinde Ruhuma bilemediðim sevgiler iþliyor Kopamýyorum içimdeki senden, neden ? Gözlerim gözlerinin bebeðinde tutuklu.
Aygün Deniz 08.07.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aygün Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.