KIRK KILIÇ YARASI

Yine beyaz bir gece bir tek ben uykusuz
cam kenarýndan seyrediyorum hayatý
doðrularýmýn ipini çekiyor acýlarým
ve ben ilk kez bu kadar acýyorum
yaralarýmdan sýzan kanlara bantlarda fayda etmiyor

sokaðýn kaldýrým taþlarýnda býraktýðým çocukluðum sahipsiz
öksüz ve yetim týpký benim gibi
benim avuçlarýma mavi kýnalar yakan adam yok
kaybolmuþ
þimdi gözümü kapatsam üç kere adýný ansam gelir mi
bana hep derdi ki adýmý üç kere an gelirim
öyle çok öyle çok andým ki adýný gelmedi
yokluðuna kimlik bulma çabalarým bile çaresiz kaldý

adý ne bu acýnýn ciðerlerim parçalanýyor
kýrk kýlýç yarasý þah damarýmda
ruhum bedenime sýðmýyor
ellerim sonuna koþan pervane böcekleri gibi
ve sen seviyorum diyemediðim adam duy
sessizliðim deki hýncahýnç acýlarýmý
sana gelmek isteyen ayaklarýmý
sesine hasret kulaklarýmý bir kere gör

insan nefes aldýkça ciðerleri acýr mý
acýyor iþte acýyor
gel sen sar yaramý
ellerin þifam sesin ise tek tesellim olsun
ben hiç görmedim daha önce bir yaranýn bir yaraya kaynadýðýný
gel ve kayna yarama
beyaz karlara inat beyaz bir kader yazalým
gel þairim gel
gece ýssýz gece yorgun
gece çaresiz
sustu kemanýmýn acý melodisi
sustu þiirler
sustu rüya sustu
Ankara
sustu
Sosyal Medyada Paylaşın: