Üzerime çöken yalnızlığım
Üzerime çöken yalnýzlýðýmdýn
Yüzümde keder,yüreðimde acý
Düþünceler içinde benliðimde savaþýrken
Kaçamadýðým içimdeki acýyla
Dünyadan kopmuþtum
Bir girdabýn içinde debelenirken
Çok þey kalmamýþtý hayatýmda
Hatýrlamaya deðer aný
Çocukluðumun anýlarý kýrýntý
Þehirdeki yalnýzlýðým
Daha çok artýyordu
Gördüðüm ve göremediðim
Herþeye sýrtýmý dönmüþtüm
Farkýna varmadan
Gecenin karanlýðý karýþýrken, kedere
Ne kadar zamaným var, bilmeden
Ne kadar kötü olabilir ki, diyemiyordum
Düþüncelerden sýyrýlamazken
Yorgun bedenim
Aþk þarkýlarýný dinliyordu
Aklýmýn bir köþesinde
Gözyaþlarýma karýþýrken yaþlarým
Hüzünle yoðruluyordum
Aklým bana oyunlar oynarken
Ben mi çaresiz kalmýþtým
Çaresizliði kendim mi yaratmýþtým
Hafýzam beni mi yanýltmýþtý
Duygularým karmakarýþýktý
Sýrada ne var diye düþünmeden edemedim
O an aklýmdaki düþünceler
Hayatýmýn varlýðýný silmiþti
Bu þehirden ve benden
Kendi ellerimle mi yok etmiþtim
Yalnýzlýðým mý beni esir almýþtý
Çaresizlik mi bilemedim
Yoksa illüzyon muydu bütün bunlar
Rüya mý, o an düþünürken
Kendi kendime
Kaybedecek daha neyim var ki
Diye düþündüm
Yaþayan bir ölü müydüm
Dönüþü olmayan yolda
Beklenmeyen sonlara, hazýrlýk mýydý
Kaderimi yazan
Ben miydim yok eden
Kelimeler bana oyun mu oynuyordu
Hiç bu kadar zor gelmemiþti hayat
Yüreðimin kasýrgasý durmuyordu
Gözüme dolan yaþý içime akýtýrken
Yaþadýklarýmý sýðdýrmýþtým
Ýçimdeki hüzüne, kedere, acýya,
Dayanarak .....
ÇERKEZ KIZI
VÝLDAN GÜLDAÐLI
06.07.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.