Savaştepe !
Ýçimiz ürperiyor, yine bir þey oldu diye
Güzel þeyler görmeye, hasret kaldý Savaþtepe.
Bozuk yollar sokaklar, bitmek bilmez, neden, niye ?
Eve rahat girmeye, hasret kaldý Savaþtepe !
Vaatlere karný tok, fazla yedi doyasýya.
Yýllarýný tüketti, boynu bükük saya saya.
Umutlarý kýrýldý, söz verenler caya caya.
Muradýna ermeye, hasret kaldý Savaþtepe !
Toprak bile kirlendi, eski rekolteler nerde ?
Çifçilerinin yüzü, gülemiyor hiç bir yerde.
Henüz biri bitmeden, dalýyorlar yeni derde.
Bahçeden gül dermeye, hasret kaldý Savaþtepe !
Ýç acýtan halini, bilmeyen yok biliyorlar.
Rahat nefes alan yok, sanki zehir soluyorlar.
Ýnsanlarý aniden, apar topar ölüyorlar.
Huzurla can vermeye, hasret kaldý Savaþtepe !
(Onuncuköylü)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.