Gölgem Kıskanırdı Gülüşlerini
Geçmiş
Gölgem Kıskanırdı Gülüşlerini
Gölgem kadar yakýnsýn desem ,
Kýskanmaya baþlayarak yüreðim,
Kalbimin sesiyle gölgemi içimde hissederdim.
Baðdaþ kurup cömelsem,
Kendimi dinlesem sana gömülü verirdim.
Sus derdi her bestenin bir vakti var,
Tekrarý yok yaþamaya bak derdi.
Ne zaman dalsa geceler uykuya,
Yaðmur sonrasý ýslanmýþ yapraklar misali
Yeþile çalan gözlerim
Kainata seni anlativerirdi uzunca.
Yok acele etmiyorum usulca okþuyorum,
Dünyada dayanýlacak tek seyin sevgi oldugunu,
Bir gün anlatabilecektim dokunuþlarýmla.
Bir yaðmur damlasýyla iþlesem topraða,
Kanatlanacaðýz,sevdamýz filizlenecek,
Ve uzanacaðýz papatyalarýn koynuna.
Bir kitap gibi okusan ya beni,
Her akþam sensizilke ölürken, sen olup diriliþimi,
Ýþte ozaman bilirdin,
Yokluðunda da seni nasil sevdigimi.
Oturup konuþsak ya uzun uzun,
Yada sen konuþsan ben sussam izlesem seni,
Sahip çýk be gönlüm kendine,
Kýskandýrýyorsun güneþi gülüþlerinle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.