Kaç yýlýn Barýþý vardý yüreðimde.. Kaç yýlýn hüznü.. Kaç yýlýn adaleti, eþitliði, kadýn mücadelesi.. Kat üstü kat yýllar mý süsledi umutlarýmý.. O gülüþlerim neydi; sýzýmýn yüzeyine çýkmýþýmý. Barýþýn umudu saklýydý gamzelerimde hep sakladým gizlice gülüþtüm.. söyle hangi zýlhýtýn rengi gömdü gamzelerimin çukuruna.. Sevgi neydi! kýzýl bir nehirmiydi yüreðimde.. Direncin doruðundamý inciliyor gönlüm.. Hangi okyanusun bilinmezligine daldý gözlerim, hangi suyun dalgasýydý ; tuzlumuydu hýrçýnmý sanki öylece sakin.. Sahi, neydi sevgi? Neydi dostluk! Bir çuhayý ipek görebilmek miydi; yoksa göðü üzerine giymekmiydi.. Tüm renklerimi gamzelerime gömerek üstleniyorum barýþý, eþitliði, adaleti, kadýn mücadelesini ve tüm ön yargýsýz renklerimi.
Ne garip hep yüreði kör olanlar haklý oluyor.. Aklý ile yargýlayanlar gürültü çýkarýyor.. Öyle ya susunca kalbini dinlemez en sevdiklerin, sevgiyi anlamayacaklar sonsuza kadar...
Not: görseldeki tablo 50×70 Tuval üzerine yaðlý boya "kapý" çalýþmam.. Cezaevi kapýsý..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mery Yolvercan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.