Zifiri dört bir afak, nerede gün ýþýðým,
Gecelere ne oldu, tutulmuþ ay ýþýðým,
Hangi gül ’ ü dermekte, kimde benim aþýðým,
Beni sensiz býrakma, unuttum deme sakýn...
Yokluðunun matemi bedenimi sarýyor,
Þavký yiten gözlerim meftununu arýyor,
Dile geldi anýlar bir bir hesap soruyor,
Beni sensiz býrakma, unuttum deme sakýn...
Sen gideli hep soldu gönlümün al gülleri,
Esmez oldu baþýmda masum kavak yelleri,
Varlýðýn yoksa canda, ne yapayým illeri,
Beni sensiz býrakma, unuttum deme sakýn...
Bitsin artýk yanlýzlýk, kapansýn acý defter,
Saadete çok deðil, bir anlýk nefes yeter,
Bu muamma bu özlem, hangi zamanda biter,
Beni sensiz býrakma, unuttum deme sakýn...
14 / TEMMUZ / 2008 / Pazartesi / ( FGN KRDMN )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.