Diledikçe Amanı, Al Sana İnsan Dedin

Ruhundan ruh üfledin, c/ismine insan dedin
Tutuþan sývý koydun, damarýna kan dedin
Gönül çelen yar dedi, yanlýþ anladýn sanki
Harami bezirgâný, al sana sultan dedin

Hiç de farký olmadý, Arzu ile Kamberden
Adýna sýnav dedin, geçti yetmiþ çemberden
Koru beni dedikçe, küstahtan ve “nan-kör”den
Uzak eyledin naný, al sana þeytan dedin

Kazanmak kolay deðil, kulluk denen davayý
Elmanýn hükmü buysa, çoktan yedi ayvayý
Bir kalemde yolladýn, Âdem ile Havva’yý
Memnun ettin cihaný, al sana kurban dedin

Demir attý düþlere, hayal peþinde gezdi
Doðruyu söyledikçe, onuncu köy de üzdü
Kafatasýnda beyni, yumruklarýyla ezdi
Gevredikçe imaný, al sana insan dedin

Züleyha’nýn safkaný, uymadý ayarýna
Bir yar sevdi gönlünce, yar oldu aðyarýna
Suçu ne, günahý ne, mahkeme duvarýna
Delibal kumandaný, al sana akran dedin

Celil ÇINKIR – DELÝBAL
Sosyal Medyada Paylaşın: