BOZ ŞAHİN
Doðdu Boz Þahin yalçýn bir kayanýn ucunda,
Yüce bir daðýn keskin, hoyrat yamaçlarýnda.
Yamandý anasý, gözü pekti atasý da,
Zordu hayatlarý, zordu þahin yasasý da!
Mevsimler deveran eder, yýl ekler yýllara,
Kimi kalýr miras kimi dava oðullara…
Boz Þahin yetiþir de süzülür ovalara,
Yuvaya katýk toplar týrnaðýyla, kanýyla.
Yiðit diye nam salar yaban yurda, diyara…
Alýmlý bir güzeli eþ götürür yuvaya!
Bela olur zalime, Hýzýr olur mazluma,
Önder olur çaresiz vatanýna, yurduna.
Hudut bilmez ufuklarý, uçar sonsuzluða,
Kanatlarýndan birkaç tüy düþer ýssýzlýða…
Boz Þahin’i tanýyan bilen yoktur dünyada,
O bazen türkülerdedir bazen bir masalda!
Ey dumanlý doruklar, ele gelmez ufuklar,
Sizden göçüp gitmek de nice ulu hayatlar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.