bir zamanlar yaðmurlarýna sýðýnýp dinlendiðim bulutlar karanlýk gölgelerinizde kayboluyor þimdi sesim gürültüsü olmayan bir þimþek gibi çýt çýkartamadan ýþýðýmdan medet umarak yaþýyorum
henüz varolmadýðým bir dünyanýn bilinmeyen tarafýna yazmýþ gibi tanrý ismimi taþýyor içimden gelmiþler geçmiþler þimdiler tutamýyorum bir sürgünün sýfatý da yapýþýnca acýyla yüzüme var olunmuþluktan da git gide siliniyorum
hiçbir aklýn almayacaðý bir biçime dönüþüyor sonra görüntüm akýþkan yakýcý karanlýk düþüncelerle yeniden þekilleniyorum kendi gürültüsünden korkan bir panayýra dönüþünce en sonunda zihnim yansýmamýn cehennemi arzulayan bakýþlarýna bile özeniyorum
iþte o an zaman da siliniyor zihnimden yanýp kül oluyor gelmiþler geçmiþler hatta kalakalmýþlar bile ve ben çaresizce avuçlarýmda biriken küllerime sarýlýp kendi gölgeme bile yabancý kalýncaya kadar tüm sýfatýmý siyaha boyuyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.