Amanýn düþtü elma Ýnsaný çeker gibi çukura Yerçekimi Kanunu denir buna… Kim çürüttü ki elmayý Vurdu kazma Kabir oldu toprak Kokmasýn diye kapladý toz toprak! Üstünde yazma Baðlanmýþ kýsmet arama düðümü Ýleride çeþme Doldurur bir dilber güðümü Düþtü der ah düþtü Kýsmetimin üstüne karýncalar üþüþtü Ne talihsizim ben Allahým Devam edip koparýr fýrtýna…
…Nereden bilsin ki dilber Düþenin dostu olmaz! Üstelik dala düðüm atmakla Birine büyü yapmakla Kýsmet bulunmaz! Her iþlenen günahýn sonunda Tövbe etmedikçe de gülünmez!
Düþünce yere elma Kimisi Yerçekimi Kanunu diye keþfe sevinir Kimisi düðüm iþe yaramadý diye dövünür! Düþer kaleler Her sahnede sergilenir öyküsüyle baleler Acý veren oyunu iyi oynadým diyen övünür Alkýþlar marþ gibi olmazsa olmaz olur Kazanmak marifet Kazandýkça yok ya diyet! Lakin gün gelir elma gibi gözden düþer Atýlýr siyasetçiye, sanatçýya… Çürük yumurtalar!
Oysa doðudan doðar hala güneþ Yansýttýðý ýþýk hala beleþ Elma aðacýnýn hikayesini okuyup ezberleyen çocuk Unutmuþtur her harfini büyüdüðünde Elma çiçeðe düþtüðünde ona da der eyleþ Ye iç her þey bolluk Elma meyve olur Öðüt dinleyen de yaþlanýr Düþer topraðýn üstüne…
Düþeni çeker toprak nedense Gün gelir kimse yapamaz elense!
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.