Ben aþktan gidersem sevgilim, bil ki aþkýn kalmayacak
Benden sonra kimse, ben gibi sevda dolu bakmayacak
Ne cemreler düþecek bir daha, kara kýþ da, asi gönlüne
Ne bahar ardýnca gelen bir kadýnýn adý diline dolaþacak
Ben aþktan gidersem sevgilim, bil ki, aþkýn kalmayacak
Etrafýnda olsa da, aþkýna talip olan, kalbin ýsýnmayacak
Ölüm kadar soðuk kalbin, en çok akþam vakti üþüyecek
Ne çay ýsýtacak ellerini ne yeniden kalbin aþkla yanacak
Ben aþktan gidersem sevgilim, bil ki aþkýn kalmayacak
Ne yakamozlar yaz gecesinde sana aþk þiiri yazdýracak
Ne de martýlarýn, kanat çýrpmasýnda, adým fýsýldanacak
Öksüz çocuklar gibi gözlerin daima kapýya takýlý olacak
Ben aþktan gidersem sevgilim, bil ki aþkýn kalmayacak,
Ne mutlu olacaksýn artýk, zorlasan da tersi için kendini
Ne de bir daha o güzel kara gözlerin, içtenlikle gülecek
Ben gidersem bizden geriye ne sen, ne de ben, kalacak
Bey_Han
24.02.2014