Evveli gül açardým, oldum bülbüle siyah Dertmiþ de bilemedim, çektikçe geleni ah! Kimlere söylesem de, garibin derdi eyvah! Geliyor bir alemden, ömrü sendeleyerek!
Ateþ-i Suzan kaldým, ömrümün cefasýna Gülleri hazan oldu, gelen yok vefasýna Koþulmaz terlemeden, yarýn gül sefasýna Geleceksin hicranla, ahýmdan inleyerek!
Ömrümün baharýna, açsaydýn yar gülleri Esen bana olsaydýn, sende kavak yelleri Hangi zaman üþüdüm, kýrar bende dallarý Ben aðladým birde sen, aðlama oflayarak!
Vicdaný kýt hicranýn, cefasýna el oldum Duygularýmý bilse, yollarýnda dil oldum Havasýný aldýlar da, daðlarda yel oldum Mazimiz çok derinde, geçmedi üfleyerek!
28/06/2020 ANTAKYA Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.