Kýrýlsýn kalemim be iki gözüm Varsýn lanet etsin bana kabulüm Olsun iþkence pranga bu zulüm Korkarsam eðer namert olayým KONUÞMA Ýsyanlarým var þu hayata insanlara bile bile doðrularý görüp de yanlýþa sapkýnlýða sapanlar sevip de aþka kendine ihanet eden kendini satan kullara ömür dediðin nedir ki uzun ince bir yoldan kaçýp dönenler özgürlüðe uçmak varken korkup saklanýp onursuzca þerefsizce yaþayanlara kaldýr kafaný bir bak bu güzelim dünyaya elele gönül gönüle kardeþce dostca arkadaþca gülmek sarýlmak birlik de aðlamak acý tatlý bir rüyaya uyanmak varken