Ah mavişim ahım

Ah maviþim ahým

denizim okyanusum
canýma can katan sonsuz gökyüzüm
ah iki gözüm senin o maviþ iki gözün
caným ciðerim nefesim ateþim közüm
emeðim yemeðim dinim imanýn
haþa rabden sonra tek tapýnaðým
gönül baðým ölüm aðým
hastaným hastayým

bir gül ölüyüm
gömülüp kan kýrmýzý gamzelerine
sarý saçlarýna dolanýp boðulayým dar aðacýna
adýn nabzýmýn yükseliþi heceleyemem tutulup
görünce mah cemalini kayýp olup susuz yutulup
korkunç derinliklerde acýlarla canhýraþ çýrpýnýp
bir dua ile ellerim koynumda kelepçe sýkýþýp
kör düðüm kesilip açýlmaz kara kutu olup
seyrine kurbanlýk

hastayým hastaným ölüm önü
bilsen ne azapla geçiriyorum günü
sallanýþýný sesini kokunu almak için
günde kaç tekrarlýyorum dilde ölümü
sen ey gecem gündüzüm sabahým ahým
dünyanýn bütün derdine çilesine eyvallahým
görün gözüme sözlen sözüme býçak ol özüme
baþka ilaç neþter hançer kesmez beni
el amaným yamaným fermaným kes beni

Ahmet Coþkun

Sosyal Medyada Paylaşın: