Nikahlansak ta her ne kadar
Huzur ve vuslatla
Hayat bizi hep boþar güzelliklerden
Aðarmayan tanlarýn ertesi gününde býrakýr
Öylesine çaresiz
Arsýz ve kanarcasýna
Oysa biz hep yaðmur kokan coðrafya’nýn
Kar ile harmanlanmýþ çocuklarýydýk
Dal gibi yeþermiþtik zifirin gölgesinde
Ýstabul kadar yorgun
Dünya gibi yýpranmýþ
Ve hiç avutulmamýþ birer aðrýt olduk
Sevdiklerini yitirmiþ genç kýzlarýn dudaklarýn da
Ne ara büyüdükte yandý baðrýmýz
Ne ara ayrýlýk þarkýsý mýrýldandý dilimiz
Ne ara tünedi hayatýn gam yükü üstümüze
Neden peki bizdeki bu yorgunluk
Nerden bulaþtý yüreðimize bu sevda
Ve aþk acýlarý
Asrýn bütün korlarýna maruz kaldý sinemiz
Kirlendi gözlerimizde kocaman gök yüzü
Oysa ben maviyi severdim
Renkler gözümüzden kararmadan önce
Ali yeþili
Emre sarýyý
Ozan beyazý
Ben göðe sevdalýydým gecenin yýldýzlý mavisine
Ali’nin bütün düþleri murad almaktý en yeþilinden
Emre’nin güneþ tutkusuydu sarý
Gençliði ve ölümü unutmasýn diye
Ozan’ýn yüreði masumiyet kokardý en beyazýndan
Büyüdükçe yitirdik bizim olaný
Büyüdükçe yitirdik saflýðýmýzý
Büyüdükçe ayrýldý yollarýmýz
Þehirler arasý otobüs terminalleri pakladý sancýlarýmýzý
Gecenin kötülüklerini içinde barýndýran
O en sarhoþ yürek boþluklarýnda
Sabahýn þerine çanak tutan
Gün yüzü görmemiþ sancýlarýmýzý
Ondandýr belki
Nikahlanmak istesekte her ne kadar
Huzur ve vuslatla
Bir fren çýðlýðý bölüyor düþlerimizi
Ayrýlýklar garýnda
Ellerimiz sevdaya daha merhaba demeden
Mehmet Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.