KATÝLÝM OLDU GÖZLER
Katilim oldu gözler sineme ok atýyor
Her nazarý kalbimin orta yere batýyor
Göðüs kafesin kýrýp yüreðim çýkacak þimdi
Anlamadým sevdayý üstüme salan kimdi
Tir tir titredi beden sarsýldý deprem gibi
Anlaþýldý yýkýmýn merkezi kalbin dibi
Tökezledi ayaklar sendeledi bedenim
Bilmem kime niçindi yok idi bir nedenim
Düþmüþ müydüm bilmeden sevdanýn kör aðýna
Daha yeni girmiþtim on dört on beþ çaðýna
Bu nasýl bir illetti terse döndü yollarým
Kaldýrsam kalkmaz oldu pazulu þu kollarým
Gece güdüz kalmadý düþüme o giriyor
Nere baksa gözlerim yine onu görüyor
Zehir oldu geceler uykuya hasret gözüm
Onu terennüm eder onu anar her sözüm
Yandýkça yandým bittim, tükendim kül olunca
Ateþ dokunmaz oldu kalpte onu bulunca
Sararmýþ yaprak gibi rüzgârýn önündeyim
Savruldum saða sola, hep onun yönündeyim
Yazdýkça arttý hasret kaynadý coþtu özüm
Ýki gözlü çeþmeydi döküldü aktý gözüm
Zeyyahoðlu Bozkýri söyledi döktü yine
Dolaþtý gitti hayal, bu günden geçmiþ düne
Adnan SÝVRÝ / BOZKIRÎ 07.06.2020