Yıllar anlatamadı seni bana!
Yýllar alýþtýramadý bir türlü yokluðuna,
Ömür sayfasýna yazdýðým her boþluða,
Çaresiz umutlarýn nahoþ hýçkýrýklarýyla,
Kalbim baharýn hicranýndan akar hazana…
Görünen her solgunluðu halimden bilirim,
Ben artýk ruhun serencamýnda pek sefilim,
Özlerim, senin kelamý gözeler bu hislerim,
Hasretinle tükenirim, vaktin nöbetindeyim…
Nasýl olsa bir ömürdü yaþanacak olan canla,
Aþk olmayacaksa, hasretin hep kuþatacaksa,
Hayat yalnýzca yaþamak için koþturulacaksa,
Ben yokum bu anlaþmanýn sayfalarýnda acýmla…
Neden sende takýldým ben, yýllara anlatamadým,
Her gece tutukluluðumla sabahlara umut saldým,
Nisa kimliðinin edebinde, senin tesirinde kaldým,
Zarafetinde ülfeti tanýdým, hamiyetini kuþandým…
Bu kadar tutuklu kalmak, zindaný yaþamak nahoþ,
Esaret içinde özgürlüðe uzanmak ne kadarda hoþ,
Kalbin sökün ettiði aþk, halinki artýk sanki sarhoþ,
Ömür böylece bomboþ, hayat kendi taliplisiyle hoþ…
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.