Hayat Yalan
Hani bir kýþ günü hava ayaz
Sokaklar tenha,ellerin ceplerinde
Penceremin önünde…
Aðzýndan çýkan soðuðun þiddetini gösteren duman
Omuzlarýn çökmüþ,kýraðý düþmüþ saçlarýna
Yolun sonunda bir gölge adam.
Neydi kendini bu hale getirmene sebep
Dur söyleyeyim…
Yýllanmýþ kof bir çýnardýn rastladýðýmda…
Dibinde filizlenip,cansuyun oldum.
Bir anda hayat bulunca nehir gibi çaðladýn,
Þimdi nedamet içindesin anladým.
Dönsen ab-ý hayat olsan ne fayda
Dehlizlerde kaybolmak demek
Dertsiz dünya aramak akil-e kar deðil.
Her þey sabýrda saklý…
Ýbrahim’in ateþinde yandýn mý ?
Musa’nýn nehrini aþtýn mý ? ki
Eyüb’ün yaþadýn sanki,
Yunus olup kýrk gün kýr gece balýklan imtihan mý oldun?
Yusuf gibi nefisle züleyha arasýnda mý kaldýn?
Gökte ki kara bulutlarla seviþip,þimþeklerle çarpýþmýþ,
Saðnak olup yeryüzüne düþmüþsün sanki.
Ne bu kibir bu gurur elbet ömrüm bir gün durur…
O gün gelir ruhun nedamet ýrmaðýnda boðulur.
Herkes gibi senin de son duraðýn…
Bir avuç türap ,düþlerin ,ihtiraslarýn,
Hayatýn yalan olur
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.