Ne Kaldıysa

Gecenin sessizliði delip geçiyor zamaný
Tiktaklarý saatin ardarda sýralanýr
Ýçimde ne de sýkýcý bir hezeyan ki bunaltýr
Mevsimlerden yaz, üstelik hasat zamaný.

Neyin hasadý var elde bilemiyorum
Geçmiþten ta bugüne demleniyorum
Çay olsaydý içilmezdi bu beklenmiþlikle
Kolaylardan asla haz almýyorum.

Meþakkatli olunca mý güzel þu hayat
Ya da benim kaderim mi hey hat
Sen yürüme doðru yolda,at taklayý
Kul görmezse de Hüdâ görür bu ezayý.

Ýyi niyeti muhafaza etmektir sabýr
Bu sabrýn sonunda olunur elbet takdir
Rahmeti beklediðimiz yer hep bellidir
Onun için ezalara katlanmak mübahtýr.

Bir küçük risaledir belki de ömür denen
Halis kullara rastlamaktýr asýl hediyen
Geçici þu mekânda ister avare ol,ister oyalan
Kýymet verdiklerindir daima sýrtýndan vuran.

Biz biliyor kimler halis aslýnda,kimler hain
Resmini kalbimize nakþettik yaþanan her gün
Ne öncesinde vardý samimiyet,ne de þimdi
Temizler her kiri kalplerde koþulsuz sevgi.

Onu aramadýk mý hepimiz dört koldan
Ne de zor bulunur o,kumaþý atlas ve libastan
Doludizgin yaþanan þu çocukluk yýllarý
Hafýzalardan silinmez mutluluktur,orda her aný.

Elde yine de kalan birþeyler var
Ýþte onlar ebeden saklanmalýlar
Bizi kendimize getiren o aþk ki ilahi
Son nefese dek yaþatýlmalýdýr bu sevgi.

Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın: