Hasret Özlem Umutla Dizdize
Ben nefes almayý býrakalý çok oldu.
Adý yaþamaksa,bu kara yazgýnýn,
Yaþýyorum iþte
Aðýr yükü ,bile isteye uðurlamýyorum.
Nasýlsa terketmeyecek beni,
Baþka yük taþýmaktansa ,
müdavimi olduðum kederle
Ayrýlmaz ikili oldum .
Gülüyorum ,
Hiçte korkmuyorum,
Kadeh tokuþturuyorum.þerefine,þerefsizlerin.
Onlar beni mutlu sanýp
Kahr olurken ,
Ben kederlere nikah kýyýyorum.
Mübarek ürüyor ,büyüyor,meredler.
Gideside yok ,öleside,
Her gece kapýmda
Beni bekliyor,
Boynuma dolanýyor,
Daraðacý ilmeði gibi.
Son söz hakkýda tanýmýyor,
Ulan aþýk olsa,alýr hevesini
Sýkýlýr býrakýr beni.
Borçlu olsa,sýkar kafama.
Alýþtým bende her akþam yalnýzlýðýmla savaþmaya,
Kederlerle kadeh tokuþturmaya.
Herbirine isim verdim,
Anlayacaðýn barýþýðýz yani.
Hatta bu aralar öyle alýþtým ki,
Gitsede býrakasým yok,
Dizdizeyiz, iki sevgili gibi.
Özlüyorum hatta,
Bazen sesleniyorum,
Hasrettt, özlemmm,
Umuttt, bir SES ver SEVGÝLÝM.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.