ESMAÜL HÜSNA (A)
Rabbimin verdikleri saymakla bitmez
Öyle cömerttir ki, ne söylesem yetmez
Ýnsan çok nankör, lakin hiç fikir etmez
Cömertçe daim veren, EL GANÝDÝR O
Kulun günahlarýný, affedip siler
Yeterki tövbe et, O affetmek diler
Baðýþlayýp sevaptan, günahý eler
Affetmeyi çok seven, ET TEVVABTIR O
Derdin varsa, dermaný dile sen ondan
Þifa veren hep odur, zannetme kuldan
Sebeplere yapýþ sen, çýkma hak yoldan
Hastalýða þifa veren ÞAFÝDÝR O
Daim duyar, içten, dýþtan ne söylersen
Kalbini temizle sen, Cennet beklersen
Kibiri çýkar kalpten, Mevla dilersen
Tüm canlýlarý duyan, ES SEMÝDÝR O
Hiç bir þey ondan, asla gizli kalamaz
Daima görür, kaçacak yer bulunmaz
Rabbin emriyle, kýl sen beþ vakit namaz
Karýncayý gece gören BASÝRDÝR O
Rýzkýn daraldýysa, iste sen durmadan
Kulun rýzkýna, kefildir yaratan
Çalýþ, el aç, tembelliði, at aradan
Bolca rýzýklar veren, ER REZZAKTIR O
Tüm canlýlar muhtaç, onun Rahmetine
Baðýþla bizi, Resulün hürmetine
Dilersen Rabbim, koyarsýn cennetine
Kainatýn tek sahibi, ALLAH’TIR, O
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.