YORGUN

Yürüdüm, koþamadým,
Yaþlandým, yaþamadým,
Tay tayla baþladýðým,
Yollar yorgun,
Yokuþ yorgun, düz yorgun.
Yaþlý fani dünyanýn,
Kendi yorgun,
Kýþý yorgun, yaz yorgun,
Baharýnda güz yorgun.
Böyle yaþamaktan da,
Gönül yorgun,
Göz yorgun,
Kabuk deðil,
Öz yorgun.
Hak için uðraþ veren,
Dilim yorgun,
Dudak yorgun,
Söz yorgun.
Sönmek nedir bilmeyen,
Dur durak dinlemeyen,
Bir kalýba girmeyen,
Baðrýmdaki köz yorgun.
Dostum diye sevdiðim,
Can yoldaþým dediðim,
Güvenipte verdiðim,
Sýrlar yorgun, koz yorgun.

Abdullah HAKTANKAÇMAZ
(VAVEYLA adlý þiir kitabýmdan)
ah6334@gmail.com

Koz : Karþýsýndakini alt edecek etkili þey.
Saldýrýþ fýrsatý
Köz : Ýyice yanmýþ, ateþ durumuna gelmiþ
odun veya kömür parçasý.



Sosyal Medyada Paylaşın: