Karþý yakada, Parlak ve yeþil bir ýþýk! Bakar dururum, Yýllar yýlý.
Ben baktýkça, O küçülür, solar, Uzaklaþýr gider gibi. Bir korku duyarým içimden, Götürecek beraberinde sanki, Bütün hayallerimi. Anlamsýz kýlacak, Yaþanmýþlarýmýn cümlesini.
Kovalamaca oynar beynimde, Ona gitmeye dair olanlar. Derler ki; Ulaþmak gerek, Sahip olmak gerek, Parlak ve yeþil ýþýkta saklý deðere.
Gitmek için güç gerek, Kudret gerek, Gemiler, tekneler, yatlar gerek. Yok bende hiç biri.
Parlak ve yeþil ýþýklý konakta, Hazýrlanmýþ sevgili. Bekler gitmemi, Onu baþka diyarlara götürmemi.
Derin sularý aþmaya, Bulamasam gemileri, tekneleri. Ne güne durur, Rýhtýmdaki küçük sandal? Hazýrdýr þimdi, Tam zamaný iþte! Gitmeliyim... Haydi rasgele!
Ömer Adar-2017 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Adar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.