ANNEM
Aðýr ol.
Taþ gibi sert, çimen kadar yeþil,
su kadar saf, tenden berrak ve duru ol.
Kadýnsýn cilven olsun
Erkeðine…/
Anlaþýlmayý bekleme, anlat büyüyen / çocuklara,
Çökelekten nasýl ayran yapýldýðýný.
Mesela, ekmeði neden çok yediðimizi../topraðý sevdiðimizi.
Dizde kýrýlan kuru soðanýn hikayesini de bilsinler.
Anlat ! vatan nedir…yar’dan önce gelen.
Sen anasýn../ kadýnsýn, vebal senin
Bilesin..!
Evlatlarýnýza süt verdiðiniz memeden bende isterim payýmý
Her þeyi sen biliyorsun.
Olmaz nedensiz / amaçsýz ufuklara gün bile doðmaz
Burasýný anlat.. / akarsu’larý, bu deniz’i
Yusuf’u da bilsinler kör kuyuda
Hüseyin inana’la beraber Keri / bela yýda
Anlat.
Çimenler üstünde serilen umutlarýmýz vardý,
vatandan sonra sevdik yar’i biz
Soysuz evladý kundaðýnda sen boð !
Yaþamý sen verdin….
Kadýn ../ vebal senin….
Yurt benim, evlat benim.
Sen emzirdin beni
Soyum sopum sensin senden bilirim
Söyle
Kanber ihsan öcel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.