Tonlarca Hüzün Var Beton Odamda
Olmuþtum topraðýn, taþýn çocuðu
Olamadým asla yaþýn çocuðu
Çocukluðum geçti tarla tapanla
Harmanda gem sürdüm, çifti sabanla
Çýkmaz hatýrýmdan geçse de yýllar
Oyuncaktý bize taþlar, çaðýllar
Ellik takar, arpa, buðday biçerdim
Testiyi baþýma dikip içerdim
Huysuzdu korkardým Sarý Tosun’dan
Ruhum mest olurdu çam kokusundan
Arý bal yapardý kara kovana
Bayýlýrdým yufka, yeþil soðana
Kiraz toplamaða giderdim daða
Otururdum baðdaþ kurup çardaða
Pekmeze gaçamýk banar da yerdim
Pantolon bilmezdim, þalvar giyerdim
Pýnarýn baþýnda yapardýk fasýl
Çok güzel günlerdi geçen velhasýl
Nenem tekerleme söylerdi bize
Dolunay olurken gece avize
Yýldýzlar kandildi uyurken damda
Yazýn yatamazdým asla odamda
Gökyüzü cibinlik, döþek topraktý
Yýldýz saya saya uyku matraktý
Ýlk mektepte haylaz talebe idim
Hayalden hayale göçebe idim
Ýstanbul’u on beþ yaþýmda gördüm
Kulelide çaký gibi askerdim
Askeriye farklý, çok da güzeldi
Okudukça orda fikrim düzeldi
Þairlik yaþýmdýr plakam benim
Önceden hiç yoktu alakam benim
Pýnarýn baþýnda fasýl özledim
Hemi de bilseniz nasýl özledim
Olsaydým topraðýn taþýn çocuðu
Kalsaydým çileli yaþýn çocuðu
Ruhumun eþini güzümde buldum
Delibal, felekten öcümü aldým
Arýyorum yufka yeþil soðaný
Ýstanbul’da hiç yok, arý kovaný
Yýldýz saya saya uyusam damda
Tonlarca hüzün var beton odamda
DELÝBAL - Celil ÇINKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.