Ýsmiyle müsemma o mevsime düþen hüzün
Yýllar yýlý kanayan en derin yaram benim
Bazen silik bir rüya bazen bir gölge yüzün
Hasretini haykýrmak dilime haram benim
Devþirirken günleri vaktin insafsýz aðý
Kurumuþ yokluðumda çýnarýn son yapraðý
Gösterdiler sen diye biraz kuru topraðý
Tesellisi hicranýn sunulan sahram benim
Uzaklarda yaþarken dönüp de bulmamak var
Demiþ olsak ne çýkar hayali akla zarar
Umudumuz ezelden verilen hüküm kadar
Býraktýðýn tek miras kalbimde tuðram benim
Baba lafzý zihnimi ezip duran bir çýkrýk
Yankýlanýr kuyumda yýllardýr o hýçkýrýk
Yetim gönlüm ebedî lal’ü ebkem ve kýrýk
Sýðýndýðým sukûtum en kadim Hiram benim
Bu yüzden sevmem asla sessiz vedâlarý ben
Bu yüzden sormuyorum gidenlere hiç neden
Gelsen bile korkarým yeniden kaybetmekten
En içli tebessümüm gözyaþýna râm benim
....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.