Babalar da insan Nelere aðlar nelere güler Anlaþýlmaz asla Sanki konuþur baþka lisan Eser yeller Solar güller…
Asuman bakýr renginde Umman dalgalarýyla mühürlenir enginde Özlem þarkýsý çalar babanýn kalbinde Gözlerine düþer pusu Anlaþýlmaz bu yüzden nedir duygusu Sonradan meþhur olan þairler gibi Uyur sonsuza kadar kabrinde Sevenleri Nisan yaðmuru dökerken…
Babanýn omzunun biri düþük olur Sanki duman yutarmýþ gibi solur Hiç görmezsin romantik þiir yazarken Yahut hazine sandýðý için toprak kazarken Ne kadar sevse de Çocuklarý güzel sözler duymasa da Kalbinde güneþin çekirdeðinden daha da sýcak sevgi yangýnlarý Duymaz kimsede evladýný övse de…
Biri baba olur Birisi baba ölür Asýrlýk çýnarlar yanýnda boynunu büker Keþke ölmeseydin diye aðýt yakan sevenleri Bilemedik kýymetini diyenleri Duya duya…
Saffet Kuramaz Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.