BİR AVUÇ KIZIL ATEŞ

BÝR AVUÇ KIZIL ATEÞ


Mandallara astým;
Yýllanmýþ umutlarýmý,
Güneþmi kavurmuþ,
Bir avuç, kýzýl ateþmi. ?

Hiç bilemedim ki. .!

Rüzgarmý savurdu. ?
Kuþlarmý, kartallarmý kaptý.

Acaba;
Kargalarmý, gagaladý’da,
Mandaldan düþtüler.

Ýlk baharda;
Leylekler mi, torbaladý. ?

Doðrusu, hiç bilmiyorum...!

Öylesine;
Aval, aval düþünüyorum.

Bazen ;
Ýçimden geçenlere, inanýyorum.

Düþünüyorum da..!

Kavrulmuþ umutlarýmýn;
Kokusunu kim almýþsa,
Umutlarým, onun
Yüreðinde saklýdýr.

Yaðmurda ýslanmýþ gibi;
Göz yaþýmda süzülürken,
Kim, gökkuþaðýný görmüþse
Umutlarým, onunla aðlýyordur.

Ardý; ardýna sýraladýðým,
Duyanýn, duymayana anlattýðý
Kim, umut dolu rüyamý gördüyse,
Uykularým onunla sabahlamýþtýr.

Mektuplara sýðmayan;
Kuþ kanatlarýnýn, taþýyamadýðý
Kim, hatýra defteri yazdýyasa,
Umutlarým, onunla yýllanmýþtýr.

Ne yalan söyleyeyim;
Ýçimden böyle geçiyor,
Böyle, düþünüyorum...

Nerede olduðu bilinmeyen,
Umutlarýmý arýyorum.

Enson;
Ahþap evin, çatý katýnda
Hatýralarýmý, yazmýþtým.

Yýllanmýþ umutlarýmý;
Ahþap evin balkonunda,
Mandallara asmýþtým.

Sahipsiz;
Islak gülüþlerimizi,
Güneþmi kavurdu.

Yoksa..?
Dudaklarma dokunan,
Bir avuç, kýzýl ateþ mi yaktý ?

Ahþap ev gibi;
Ýçim, yangýn yeri.

Kim;
Umutla, aþk için aðlýyorsa,
Umutlarým, ona aþk olsun.

Yýllanmýþ umutlarým;
Yansada, kavrulsada
Ýçimden, böyle geçiyor.

Ahþap evi yakan;
Gözlerimde tüten,
Bir avuç, kýzýl ateþ olsada.

Artýk, üzülmeyeceðim...!



Bilent Atalay
20"06"2020
Bursa









Sosyal Medyada Paylaşın: