Mim

Mim

saçlarýmdan kördüðüm b’aðlý
aðzýmda kef
her seferinde yüküm inci sedef
ç’alýnýr def

âlemler g’eziyorum kendi âlemimde
mim mimlenmiþim
ceplerimde ezberlenmiþ cüzler dökülüyor
göz bebeðimde ki lam’dan lanse
suskun denizin dibi
kýyýya vuran çiçekler

Elifini arayan elif’im
gün ýþýðýnda karanlýk bir örtü
cehennemde közlenen ateþ
cennette gül
adlara b’aðlanmýþ göbekbaðým
sýrtýmda eski çað seyisin kamçý izleri

g’özümde
bir alaca karanlýk kuþaðý
kar yumaðý yuvarlanmalarým
rüzgarla savuþup


Ahmet Coþkun..Haziran- 2020 Ankara

Sosyal Medyada Paylaşın: