Birbirimizi tanýmýyorduk Dünyalarýmýz O kadar yabancýydý ki birbirine Ayný dili konuþmasýna konuþabiliyorduk ama Kalp dillerimiz çok farklýydý Sadece Parmaklarýmýz da göstermelik evlilik yüzüðü vardý Ýçimdeki dünyadan habersiz... Düþüncelerimden habersiz... Sanki bir gölge ile yaþýyordum O da öyleydi ne diye bilirdi ki bana O annemin gelini ben ise Onun eþiydim Bir gün beraber balkonda seyretmiþtik dýþarýyý Aðaca sýmsýký dolanan sarmaþýðý fark ettim Sonra hayatým geldi aklýma Aðacýnda benim gibi bir hayatý varmýþ meðer Aðaç çiçeklerini yaþatýrken Sarmaþýk ise gövdesine dolanmýþ kendi benliðini yaþatýyordu Kök olmak gerek tek beden olmak gerek Tek açacaksýn çiçeklerini tek gölgen olacak Ýçinde bir sen birde içinin içinde O olacak Yazýk... Bir sýðýntý gibi tutunuyoruz hayata
Feride Açar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Feride Fedora Açar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.