...
Torun Adem Kaan uðurlu kadem,
Baðrýna basardý görseydi Adem,
Hep tüttü gözünde yavrusu her dem,
Gözleri maviydi adý Ömer’di.
Sanki yaþanmadan habersiz gibi,
Nasýl geçmiþ yýllar yýldýrým gibi,
Gençliði düþledi daha dün gibi,
Gözleri maviydi adý Ömer’di.
Kýrk beþinde idi Adem gidince,
Parelendi içi inceden ince,
Gömüldü kalbe hançer derince,
Gözleri maviydi adý Ömer’di.
Yirmi yedi sene Adem’siz geçti,
Onsuz geçen her gün deldi de geçti,
Dönülmez yoldaydý vakit çok geçti,
Gözleri maviydi adý Ömer’di.
Bahar yaz güz derken solan yüzlere,
Solgun yüzlerdeki derin izlere,
Derken baktý þöyle geçen günlere,
Gözleri maviydi adý Ömer’di.
Son sürat geçerek solarken zaman,
Iztýraplar coþtu vermiyor aman,
Saðlýðý bozuldu tetikte her an,
Gözleri maviydi adý Ömer’di.
Hiç beðenmemiþti bu son halini,
Zor doðrultur oldu bükük belini,
Hissetti son güzün soðuk yelini,
Gözleri maviydi adý Ömer’di.
Ýmrenip maziye anýp hasretle,
Geçmiþi düþündü büyük hayretle,
Sonra þükür dedi Rab’be hürmetle,
Gözleri maviydi adý Ömer’di.
Gittiði düz yollar sanki dikleþti,
Uyuþuk adýmlar hep keçileþti,
Hýnzýr aðrýlarý yine depreþti,
Gözleri maviydi adý Ömer’di.
Sanki çok çoðaldý son on basamak,
Gençlikte kolaydý sekerek çýkmak,
Zor geldi trabzana yaslanýp bakmak,
Gözleri maviydi adý Ömer’di.
...
Çaylak
Umut Dünyasý Karalama Þiir Defteri
Ankara - Haziran 2020