GÖZLER KONUŞTU AŞKA!..
.............................................................................. Bu þiir sanadýr .....
Gözlerine baktým, yüreðine vuruldum
Öyle içten, öyle gönüldendin ki
Nur endamýnda kaybolup gittim
Onca yýllarýn hesabýný sordum kendime
Neredeydin, pas geçmiþim
Sokaðýnda dolaþýrken gözler kör
O narin, doyumsuz sesine lâl olmuþum...
Bakar kör derler ya, iþte öyleyim ben
Belki de derin yaramdandýr
Önümü, yönümü, yolumu görmezliðim
Mavinin en güzel tonlarý saklýyken sende
Düþ ve hayal yorgunu hislerim
Okyanus’un dalgasýna kürek çekmiþim
Bilinmezlikler içinde kaybolup gitmiþim!..
Teslim bayraðýný çekmiþim bir sahil kentinde
Yýldýzlar arasýnda gezinirken
Bir masal perisi dikilip durdu karþýmda
’’Kimsin, necisin?’’ diyemedim tutunca elimden
Gözler konuþtu, dudaklar titredi aþka
Lavanta kokularýn düþtü tenime
Mehtabýn güzelliðinde sarýldýk birbirimize...
Zafer Direniþ
...
Karabulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.