Ey Yalancı Bahar !

hüzün gecelerimin kahýr eksenininde
bir boz yýlan kadar soðuktu gül yüzün
çakýldým umutlarýndan bir köþe baþýnda
acýlarý kalmýþ sadece mosmor dudaklarýna



keskin bir býçak gibi kestiler sende beni
öfkesini kusturan yollardayým þimdi
günahýnla baðlandým kararan gölgelerde
bir çýnar altýnda baþ baþa günahýn hatýralarla
kaderin olup da yanýyorum þimdi



söyleme adýmý ey yalancý bahar
hasret güllerin açsa da kedere boðar
ne zaman hatýrlasam günahýn yaðar
içimden dökülen can yapraklarýn
fýrtýnalarýn da çaresiz boynunu eðer
o masum bakýþlarýný düþlerim þimdi



hasret yaðmurlarýnla günahlarýn mý yaðdý
açmýyor güz güllerin birde yalan mý deðdi
bütün sevenler aþkta neden boynunu eðdi
aðlayanlar bir yanda gülenlerin bir yanda



bir mezar baþýnda ismini gördüm
bir fatiha dudaðýmda kýrmýzý güllere sordum
içime damlayan her yaþla kurudum
böyleymiþ dünyanýn bize de kanunu
bir gün sevenlerde severek ölürmüþ


bende "seni" çoktan unuttum
bende "seni" içimde kuruttum..


15/06/2020
Sosyal Medyada Paylaşın: