Uzaklardayým anne, boðulmak üzereyim., Sakýn beni býrakma. Son günümde güleyim. Karanlýklar içinde, uzakta ýþýk gördüm. Tutunup o ýþýða, bir kez de ben göreyim.
Baþlangýçta, “Diriliþ” adýný koydum anne. Þimdi ise, “Ýnayet”, biliyorsun sen anne? Evladýn ýþýk gördü, son gününde bir ýþýk. Kandilleri sönmesin, bana dua et anne.
Dua et anne dua. Duadan kule olsun. Ruhumdaki cendere, silinsin, rüya olsun. Koþmaktan çok yoruldum, tükendim, halsiz kaldým. Önceden sen git yavrum. Dualarýn bu olsun.
Yaðmurlardan göz yaþý, dökersin benim. Ýçin. Babam tutsun bir koldan, üç kolu da el için. Bekletmesin götürsün, musalladan kapýya. Topraðý örttüðünde, sevinin benim için.
Söz ver anne söz ver, önceden ben gideyim. Gidip de orada ben, sizleri bekleyeyim. Umuda dair benim, paylaþacak kimsem yok. Sende bilirsin anne, çilemi çekmekteyim.
Þahin HANELÇÝ 24-Temmuz –2006 Kýrklareli Sosyal Medyada Paylaşın:
Şahin Hanelçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.