ÇILGIN GÖNÜL DELİRDİ

Bitmez derdi,kederi,muammayý atayým,
Gönül deryasý derin,o deryaya dalayým,
Nice çile çekmiþim,sabýr taþý þu kalbim,
Çýlgýn gönül delirdi,acý feryat duyulmaz.

Ýçli kalbim hislenir,kulakta yanký ve ses!
Nice gönül vermiþim eve,köþke,saraya!
Billur gönül coþkulu ve de esrarlý nefes!
Talihim hiç gülmemiþ sefil bahtý karaya!

O dostlar bana niye darýldý ve de küstü?
Deli gönül hüzünlü þu garip akþamüstü!
Yakýp,yýkýp kül ettin sen beni deli gönül!
Alemden usandýrdýn sen beni deli gönül.

Boðmakta insanlýðý durmaz çirkefin seli,
Maneviyat aþkýndan habersiz gönül teli!
Buruk,buruk acýlar gönülde çok farklýdýr.
Geçmiþin misalleri þu gönlümde saklýdýr.

Kýrýlmýþ deli gönlüm çatýlmýþ kara kaþlar,
Ela gözlerim nemli akýyor gözden yaþlar,
Gönlüm ister kaleyi içten kuþatýp gitmek,
En yüce kahraman o,nefsi terbiye etmek.

Tabiat beyaz giymiþ,yerlerse kaplý karla!
Onca figan ederim feryatlarým duyulmaz
Ýrfansýz olan gönül olmuþ çorak bir tarla!
Çýlgýn gönül delirdi,feryatlarým duyulmaz.

NAZIM TAÞTAN

Sosyal Medyada Paylaşın: