Kadýn sessizdi artýk biliyordu zamaný az kalmýþtý. Vakit daraldýkça içine kapanýyor kimseye birþey diyemiyordu. Belki üzülen olur du . Sonra düþündü sahi o gidince ne olacaktý özleyen aðlayan olur muydu arkasýndan Peki ya akan göz yaþlarýný gizlediði adam piþman olacakmýydý. Geceler çok uzun geliyordu artýk sabah olmuyordu belki on kere uyanýp yatak da dönüp duruyordu uyumasa bile gözlerini kapatýyordu Belkide gözlerini açmak istememesinin sebebi artýk karanlýða alýþmasý gerektiðiydi Çoðu gece balkonda oturuyordu kimselerin olmadýðý sessiz saatlerde bir yýldýzlar birde ay ona yoldaþ oluyordu Bazen içinden þarký söylemek gelsede boðazýnda dügümleniyordu çünkü onlarýn þarkýsý çoktan unutulmuþtu ona bakan gözler baþkasýna bakýyor ellerini tutan eller baþka ellerdeydi Artýk ona ayrýlan zaman bile artakalan zaman dý Umutlarý hayalleri hepsi içinde unutulam þarký gibiydi.... ......Bir kadýnýn umudu...... M.G.Ç
Sosyal Medyada Paylaşın:
son eylul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.