Geçmiyor...
Kapýldým gidiyom gönül nehrine
Islanýp üþüyom közüm geçmiyor
Güç kuvvet yetmiyor aþkýn kahrýna
Aklým hükmetmiyor sözüm geçmiyor
Engine yayýlýr gülün iksiri
Elif gibi kalbim ilk günden beri
Az önce savuþtu yolcunun biri
Kapýmýn önünden gözüm geçmiyor
Derde çare olmaz el gelir gider
Bulutlar alçalýr sel gelir gider
Mevsimler deðiþir yýl gelir gider
Ýçimi kavuran sýzým geçmiyor
Kime gönül koysam öfke doluyor
Yargýsýz yargýçlar suçlu buluyor
Vebal bende günah bende kalýyor
Kanýmdan olana nazým geçmiyor
Döþüm gül bezeli ateþtir yerim
Biri diðerinden bin beter derim
Ahretimi ister ben yeter derim
Sevda nazarýnda az’ým geçmiyor
Ne haldeyim neyim ölçtüm sýnadým
Sibel’im kendimi kendim kýnadým
Kaç kere kýrýldý kolum kanadým
Alnýma yazýlan yazým geçmiyor…
Sibel KILIÇ ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.