/Yargýçlarýn erdemi doðru konuþmaksa, bize de sonsuza dek, asâletli yaþamak yaraþýr/
daðlarýn kokusu sinmiþ üzerine münzevi bir adam, yürüdü sessizce saðýnda solunda melekler vardý hâyâl miydi, yoksa gerçek mi ? yakýnda da uzakta da; görünmedi z e r r e
ne de yaraþýrdý yüksekler havarisine küsen Zerdüþt gibi çekilirdin maðarana yapayalnýz onurlu dimdik
sonra alabildiðine o kuru kalabalýða inat daha yükseklere týrmanmak içindeki isyanlarý zirveden yuvarlamak aþaðýlara
ve alçaklarý seyreden o þahinin nefesiyle bulutlarý ýslak ýslak yalamak yanmak ýsýnmak buz fýrtýnasýnda sýcacýk güçlügü çiðnemek zoru içmek
eyyyyyyy daðlarýn delisi! hadi gel bir daha bir daha gel bir daha solu o özgür nefesini o köpük köpük çaðlayan derede çýrýlçýplak yüz yine
hadi hadii gel yine gelll
ne riya ne yalan orda "mânâ" orda "hiç" orda "zerre"
bir masalýn kahramanýyým þâhikalara aþina kartallara yâren uçurum çiçekleriyle hasbihâl
bir þimþek bu çakan zirveye çarpan ateþ topu þiran’ýn ecesine sevdalý d a ð g ü z e l i
þimdi buzlarýn üzerinde dans ediyorum.
.
/Yüreðinize iyilik tohumlarý ekiniz. Büyüyüp yeþersin, kötülükleri yok etsin onlar/
Fotoðraf : Yavuz Þimþek. Uludað zirve patikalarýnda ben.
Fikret Þimþek
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fikret Şimşek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.