Yükselenin elinde ego denilen mala, Daha çok yükselmeyi bir ihtiyaç görmekte. Kör bakýyor kendini taþýyan o hamala; Alttakiyle araya taþtan duvar örmekte.
Hep kendi sabahýna odaklýyor geceyi; Hep kendi tarlasýna topluyor imeceyi; Garip halka sunduðu çözümsüz bilmeceyi; Vicdanýna deðil de þeytanýna sormakta(!)
Dünya nimetlerini sana sunan Rabbine; Þükürsüz uyanýyor sabahýna bak yine(!) Nalýncý keser gibi yontuverir kendine; Aza kanmayan nefsi, çoða hayal kurmakta.
Gözüne kestirmiþ ya gücün þahikasýný, Aklýyla inþa etmez namýnýn bekasýný; Nefis görmez, us görür duvarýn arkasýný; Yaptýðý her yanlýþý hayýrlara yormakta.
Taþ duvarý aþmayý düþünen iki insan Biri mal mülk sahibi, diðeri ilim irfan! Biri nesli düþünür, diðeri ise cüzdan! Coþari bu duvarýn ardýný kim görmekte?
05.05.2020/Samsun
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.