Baktým ki olmayacak, Ben de her þeyi, Zamana býraktým. Zaman geçti, Ama aþkýn geçmek bilmedi... Baktým ki yerin dolmayacak, Ben de her þeyi, Oluruna býraktým. Ama olmayaný oldurmaya, Gücüm yetmedi. Sýrf unutayým, Düþünmeyeyim diye, Seni bir kenara býraktým. Bu kez de gönül, O kenardan öteye gitmedi. Akýl senden baþkasýný düþünmedi. Anladým ki; Battýkça çýrpýnýyor, Çýrpýndýkça batýyordum. Anladým ki; Geldikçe uzaklaþýyor, Uzaklaþtýkça yaklaþýyordum. Sanki hem her yerdeydin, Hem de hiç bir yerde. Sanki hem aldýðým nefesteydin, Hem de verdiðimde. Ama can dediðin de gitti, Nefes de kesildi sevgili, Hala ne geziyorsun bu kalpte...
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
celal bahar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.