GiderkenArdından/Bakarken

Kaynar denizden geçip sýratý biçer gibi,
Keþti gâmdan vazgeçip ebedi seçer gibi,
Zahirin kucaðýnda panzehir içer gibi;
Bir esriyiþtir gitti can elimden yiterken.

Gönlüme âhu güldü, hasret yaðdý tenime
Dört duvar oldu umman, özlem sardý evime
Hayal sýð bulut doldu hicrân vurdu bendime
Görünüp te gül ziyân güneþ gibi batarken.

Bembeyaz anýtlara kazýnan yazýt gibi,
Açýk kapý önünde gerilmiþ engel gibi,
Yaþanmamýþ anýlar çoktan yaþanmýþ gibi;
Yüreðe mil çekilip gönül feryâd ederken.

Milyon kere söylenen tövbeler unutuldu,
Baharým güz olmadan umutlar kurutuldu,
Son nefesin an suyu sanki erken yutuldu,
Yeþeren yazgýlarým kansýz kalýp solarken.

Mercan kayalýðýnda görmeden yaþar gibi,
Dertlerin yamacýndan kementsiz geçer gibi,
Sancýlar sancýsýný umarsýz seçer gibi,
Karanlýða kapýldým gün az önce doðarken.

Yeryüzü yaðmur yaðdý gökyüzüme sel vardý.
Daðlar suya karýþtý, denizler alev aldý
Hýrçýn yaralar gibi bedeni ölüm sardý,
Duraklandý hayatým sen bu elden giderken...


(Ve þimdi yanma vakti...)


30.01.2006 21:24:00

Yýlmaz Helimergin


Sosyal Medyada Paylaşın: