yaný baþýmda bin yýl sonranýn putlarý çömelmiþ su içiyorlar bin yýl sonranýn aksanýyla konuþuyorlar unutulup yitmemek için - ve anlaþýlmak adýyorlar seslerini sahip olduðum her þeyi toplasam bir dilencinin elleriydi
halbuki su vardý anýlarýmda çamur ve otlar kusurlu gülüþler vardý sonra sesler zamanla nasýl da azaldý - hayat hýrsla yaþanmamalý ezbere bildiðim bir duayý zar zor kekeler gibiyim yýkýmlara tiryaki oldum ama terbiye etmedim ellerimi asla koþtum barikatlara
sýrtýmda bin yýl öncenin mektuplarý sözleri sinmiþ boþ aðýtlar gittim ve unuttum ne zaferleri unuttu el iþi askerleri gözlerimi kapadýðýmdaysa sadece çekiç sesleri hep yarýn ve durmadan anlatan su ömrüm aðýr bir gündüz uykusu içinden çýkamadýðým rastgele sofralar oturduðum
alýngan bir köledir mutsuzluðum sultanlara ulufe daðýtýr kuyulara sular baðýþlar ve korkup uyanýr gece yarýsý bahçelerde rüzgara amade yeni putlar doðar yalýnayak sözlerdir dilinin altýnda sözlerini ezeli masala ular sonrasý kývýlcýmlar kývýlcýmlar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Fucucu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.