ÖĞRENDİM

Gözlerimi açýnca uçuyormuþum
Sahi uçmayý ben nerden öðrendim 
Her kanatý ölüme çýrpýyormuþum
Bir günlük ömrümde, çokça eðlendim

Eðlenmekten kastým umuda uçmak 
Gönüllere lav olan hisle buluþmak
Sevgiyle þevkatle aþkla doluþmak
Ömrüm vefa etmedi, bunu öðrendim 

Mavi bir kelebeðim gece görünmem 
Güzelim eþsizim diye övünmem 
Zalime nanköre asla güvenmem 
Kanadýmý kýrana haklý sözlerim  

Bir Günüme sýðanla mutlu olurum
Her çiçekte bir nefes azcýk solurum
Ýnsan eline düþsem hemen ölürüm
Gerçeði hakikatý hemen görürüm

Yorulup konardým çiçek dalýna
Elimi banardým polen balýna 
Kader uçurmuþ beni ölüm yoluna
Hayata yazgýya bir an sövündüm 

Kaðýdý kalemi aldým elime
Sukutu lal ettim sivri dilime 
Kimi koyarsan koy benim yerime
Uçarak yine yanmaya meylendim
Sosyal Medyada Paylaşın: