Bir Martı Hikayesi

O ,küçük bir martýydý ,denize aþýk .
Hevesliydi hayata
Ve erken öðrendi uçmayý .
Çok uzun mesafeler katetti ,
Kanatlarý yorgun düþtü .
Yol boyunca neler gördü neler ...
Acýmasýz yýrtýcýlar ,
Yürekleri taþlaþmýþ ,
Aþký anlamayan ,bencil insanlar ...
Her þeye raðmen , martý cesurdu .
Denizinden hiç vazgeçmedi .
Deniz aþktý , yüreðiydi onun .
Yüreði , deniz kadardý .
Sevince ,daha az sevmezdi ondan.

Yabancýyla karsýlaþtý bir gün .
Bir limanda rastladý ona .
Sözleri ,hep yalandý .
Martý olduðunu unutturdu ,
Bir pervane oldu aþkýna .
Yaklaþtýkça yaktý canýný ,
Kanatlarýný kesip , gözünü baðladý ,
Beyaz tüylerini , zifte buladý .
Hiç sesi çýkmadý martýnýn , sustu hep .
Yabancý , sýkýldý oyuncaðýndan bir gün ,
Martýyý , kýyýya fýrlattý attý .

Çok kýrgýndý martý .
Denize mahcup mahcup baktý .
Artýk eskisi gibi uçamazdý ,
Ýç çekerek hep uzaktan izledi .
Korkuyordu uçmaya ,
Arada uçsa da ,ürkekti ,
Konuyordu hemen bir taþa .

Artýk yabancýlarý uzaktan izledi .
Sonra denize her baktýðýnda ,yüreði çarptý .
Deniz nefesiydi ,hayatýydý,canýydý
Onunla can bulmuþtu dirilmiþti
Çarpan dalgalara raðmen ,dimdikti hayata .
Yorgun düþen yüreði ,maviliðinde dinlendi ,
Ama çaresiz ,yarasý vardý martýnýn ,
Yabancýlara kýrgýn ,denize mahcuptu .
Acý içindeydi yüreði .
Sýðýndýðý kayalýklarda hep tünedi .
Ýç çekerek uzaktan izledi denizi .
yüreði çarparak üzerinde
Uçtuðu günleri andý ...

Gönül Bað

Sosyal Medyada Paylaşın: